SÜRESİZ AÇLIK GREVİNİN 24. GÜNÜ
Hayat akıyor tam hızıyla bahar hareketliği insanları da değişik arayışlara itiyor. Öyle de olması gerekiyor. Zaman içinde canlılığın ölüm ile ayrılık gibi insani öz değerimizi yitirmeden zaaflarımızı en aza indirgeyerek hayata tutunmak. Tek meydanında çadır kurduğumuz için Dersim’in sabah 06.00 gibi bir hareketlilik oluyor. Sırt çantalı bir sürü insan dersimin doğal güzelliklerini görmek için tura çıkıyor. Bulunduğumuz yerin rakımı 980 metre. Buyer Buzul Gölü’ne gezi, doğa yürüyüşü için insanlar minibüslere doluşuyorlar. Buyer Buzul Gölü yaklaşık 3100 metre yükseklikte. Buzul krater gölüne ve yaylasına doğru hareket ediyorlar. Çok güzel bir doğası varmış. Bunun yanında alevi inancını taşıyan kutsallığı ile ziyareti ayrı bir öneme sahipmiş. İsmini ermiş kabul edilen Bayer Baba’dan almış. Bu mevsimde göl buzul ile kaplıymış. Ağustos sonuna kadar buzullar ancak çözülüp bir göl halini alırmış. Dersim bu coğrafyanın en özel ve güzel tarihinin yanında doğası ile de çok farklı duruyor.
Sabahın ilk çadır ziyaretçilerimiz çeşitli Avrupa ülkelerinden gelip Dersim için tur düzenleyenler oluyor. Oldukça duyarlılar. Sabahın ilk ışıklarıyla geliyorlar. Sohbetleri tatlı insanlar güzel ve samimiler. Desteklerini sunarak görüşmek umuduyla diyorlar
Dünyanın değişik ülkelerinden ve yurt içinden destek telefonları mesajları alıyoruz. Taraf gazetesi yazarlarına mailler atıyoruz. Işıl Özgentürk dünkü köşesinde konuya olan duyarlılığını satırlarıyla göstermiş teşekkür ediyoruz.
Dün Sivas anmasına katılan Devrimci Mücadelede Emekliler’den iki kişi, Tayad’dan bir kişi ve kuzenim can kardeşim Özgü geliyor. Özgü sürpriz yapmak istiyor fakat önceden haberim olduğu için gözüm bir taraftan hep yola bakıyor. Güzel insanlar sırayla görünüyor. En tepede sevgi ve hasretle sıcacık kucaklaşıyoruz. Misafirlerimiz oldukça yorgun gibiler ama öyle insanlar ki ne onlarda bir yorgunluk ne de bizde 24 günlük açlık var. Söğüt ağacının altında özgüm ile sohbete dalıyoruz. Umut ile İbrahim’in kendisini özlediklerini anlatıyor. Özlemiz mi insan kızım ve oğlumu özlemedim mi… sohbetimiz büyüyor başka arkadaşlarda katılıyorlar.
Çadır serüvenimizde 3. Kitabı da bitiriyorum. Elin Altı, Çizgilerle Anadolu Tarihi, Canan ve Zehra. Uzun zamandır bir şeyler okumakta zorlanıyordum. Şu oldu sanırım odaklandığım bu durum ruhuma bir huzur ve dinginlik getirdi. Olmak istediğim yerdeyim. İnsanı insan kılan değerler için insanların içindeyim. Özgürlüğü hırs ve küçücük çıkarlar gibi felsefesini yapmadan hayatın içinde çözümleyerek dövüşerek yaşıyordum.
Eminönü’deki iskeleye karton kutudan yataklar atıp, boğazın suları ile gökyüzünü seyrederek uyumaya çalışan sokak çocuklarına sokularak uykuya geçiyorum.
3 Temmuz 2011
ALİ YILDIZ’ın abisi HÜSNÜ YILDIZ
Tel: 0533 300 96 07
www.cenazemiziistiyoruz.blogspot.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder