DERSİM’DE SÜRESİZ AÇLIK GREVİNDE 25. GÜN
Bu memleket bizim, bu dünya bizim … Bu dostluk, bu kardeşlik ve bağlılık ve aşkla işlenen sevgi bizim.
Av. Behiç Aşçı destek açlık grevi görevini, eli milyon kez öpülesi Ahmet Kulaksız abimize devrediyor. Ah! Ahmet Abi, Canan ve Zehra’nın babası mı sanıyorsun yalnızca kendini? Milyon kez eli öpülesi isen, o kadar da evladın var demektir. Ve ne şanslıyım ki bugün seninle bu onuru yaşama şansını bana veriyorsun. Sen daha iyi bilirsin bu yaşanan aşkın büyülü çekiciliğini. Nasıl sundularsa bedenlerini Canan ile Zehra’mız, bak elini öpmek için hemen yanı başındayım. Sunmak için kendimi ve inanki hiç kalmaz gözüm arkada. Biliyorum ki Zehra, Canan, Ali, Fatma Gürsoy, Gülseren Beyaz, Hüsniye Aydın, Haydar Aydın var orda bekleyen. Ne gururla bakıyorlar sana bir bilsen. Ne güzel insansın be Ahmet abi…
F Tipi hapishanelere ve tecrite karşı büyük direnişte ilk saflarda yer alıp 174 gün düşmanla amansız savaşta şehit düşen Fatma Ersoy’un annesi geliyor. ‘Hep gülümsemek istiyorum’ diyordu Fatma. Acıların içine tükürürcesine hep gülümsemek ve ölümü sesiz sakin gülümseyerek karşılamak. Sımsıkı elinden tutuğum aşkın sıcaklığını hiç unutmadan illaki gülümseyerek Dersim’e dönmek istiyordu. Öyle de oldu. Şimdi Fatma Ersoy’un annesi Hayriye ana Fatma’sının duvağını asacak gibi çiçekler getiriyor bize. ‘Sürekli gelemiyorum ’ diyor. Dert yanıyor, gözleri Fatma bakıyor. Sıcacık ve derin.
Aynı sevdanın yolcularıyız hep birlikte aynı yıldızlara bakıyoruz, aynı geceden sabaha uyanıyoruz. Varsa sevginin bir adı konulmamış işte yanı başımızda Özgü. Giymiş önlüğü Dersim’e özlemi dik duruyor. Abisine desteğe koşmuş, koşup açlığa yatmaya can atıyor. Cam kırıkları dökülüyor sanki kalbimize, kanıyor da bir türlü acıtmıyor artık.
Asılı kalmış ormanlara haykırışlar binlerce yıllık anıtlar gibi ölümsüzlük kokuşuyor önlüklerimiz altındaki bedenler. Kime dönsek o taraftan dokunaklı bir melodi gibi ciğerlere işleyen bakışlar akıyor. İnsana dokun hisset sıcaklığını sen onu ısıt bekleme ışığını aç gözlerini ey insan….
Sloganlar yükseliyor Dersim sokaklarından dostlarımız DHF’li arkadaşlar pankartlarıyla geliyorlar. ‘Yaşasın Devrimci Dayanışma, Dersim Mutki Nevala Kasaba Toplu Mezarlar Açılsın’ oldukça kalabalık arkadaşlar. Devrimci dayanışma evet çok güzel diye düşünüyoruz. Partizan’dan arkadaşlar da destek veriyorlar.
Sanatçı Erdoğan Emir ziyaretimize geliyor. Perşembe veya Cuma günü çadırın önünde dinleti verebileceğini söylüyor. Çok seviniyoruz katkısı için. ‘ insanê Kâmil’
Destek Açlık grevindeki arkadaşlar Ahmet Abi, Özgü, Deniz ve hocamız Munzur çayına iniyoruz. Mavi köprüde TAYAD’ın izlerine bakıyoruz. İşte şu tepeden taşladı halk, ailelere saldıran özel timlere. Bütün çay bahçelerinden taşlar ve tahta sandalyeler fırlatılıyordu. Hep birlikte bu kucak izinin farkına varıyoruz. Munzur suyunun yakamozlarıyla yüzümüzü yıkayıp çadırlarımıza çekiliyoruz, arkadaşlar sohbet ediyor. Erdoğan Emir söylüyor, uyuyorum…
4 Temmuz 2011
ALİ YILDIZ’ın abisi HÜSNÜ YILDIZ
Tel: 0533 300 96 07
www.cenazemiziistiyoruz.blogspot.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder